Koparka wielonaczyniowa
Koparka wielonaczyniowa
Koparka wielonaczyniowa kołowa przestrzenna
Koparka wielonaczyniowa ? typ koparki charakteryzującej się ciągłym procesem kopania, wyposażonej w wiele naczyń kopiących (czerpaki lub skrobaki) umieszczonych w równych odstępach na łańcuchu lub kole.
Maszyny stosowane w górnictwie odkrywkowym (kopalniach węgla brunatnego, rudy, gliny), przy wykopach szerokoprzestrzennych, skarpowania nasypów, na składach materiałów sypkich. Są jednymi z największych maszyn do robót ziemnych; ich rozmiary przekraczają długość 200 m i wysokość 100 m, masa ponad 13.000 ton a wydajność ponad 200.000 m? urobku na dobę.
Z mniejszych maszyn tego typu są stosowane do kopania rowów, w wykonaniu jako koparki wielonaczyniowe wzdłużne.
Historia
Zanim pojawiają się pierwsze koparki wielonaczyniowe, przez wiele stuleci wcześniej stosuje się szereg rozwiązań pogłębiarek wykorzystujących układ wieloczerpakowy. Powstanie pierwszych koparek wielonaczyniowych stanowiło kolejny etap w zastosowaniu tego układu do robót ziemnych, tym razem na lądzie. Pierwsze tego typu maszyny powstają w połowie XIX w.:
1827 r. ? projekt1 koparki wielonaczyniowej Poirot de Valcourta; nic nie wiadomo o realizacji projektu
1859 r. ? patent Alfonso Couvreuxa2 na koparkę wielonaczyniową; zbudowano kilka takich maszyn; koparki te były stosowane przy budowie Kanału Sueskiego
1880 ?1884 r. ? podobne maszyny w tym okresie produkuje niemiecka firma ?LMG?; koparki tej firmy stają się jedną z najpopularniejszych maszyn w Europie stosowanych przy budowie linii kolejowych i kanałów wodnych
1905 r. ? pierwsza koparka z kołowym układem wieloczerpakowym; maszyna zbudowana w Kalifornii i stosowana do wykonywania rowów melioracyjnych.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Koparka
Hydraulika koparek
Koparki jednonaczyniowe można podzielić:
ze względu na rozmiary wykonywanych prac
minikoparki (do 0,16 m?)
koparki małe (>0,16 do 0,50 m?)
koparki średnie (>0,50 do 5 m?)
koparki wielkie (>5 m?)
ze względu na napęd osprzętu
mechaniczne (linowe)
hydrauliczne
ze względu na źródło napędu
parowe ? obecnie już historyczne
spalinowe ? wyposażone w silnik spalinowy
spalinowo-elektryczne ? napędzane silnikami elektrycznymi zasilanymi przez zespół prądotwórczy z silnikiem spalinowym umieszczony na koparce
elektryczne ? zasilane silnikami elektrycznymi czerpiącymi energię z sieci energetycznej
ze względu na sposób prowadzenia osprzętu roboczego:
koparki przedsiębierne, określana również jako odsiębierne ? naczynie urabiające porusza się w ruchu roboczym po krzywej płaszczyźnie pionowej w kierunku od podstawy koparki
koparki podsiębierne ? naczynie urabiające porusza się w ruchu roboczym po krzywej płaszczyźnie pionowej w kierunku do podstawy koparki
ze względu na rodzaj osprzętu:
łyżkowe ? narzędziem roboczym jest otwarte naczynie stalowe z krawędzią tnącą, wyposażone ewentualnie w klapę opróżniającą, umieszczone bezpośrednio na końcu ruchomego wysięgnika
zgarniakowe, określane również jako zbierakowe
strugowe ? wyposażone w wysuwny nóż odcinający grunt w formie strugi
chwytakowe ? wyposażone w chwytak
z osprzętem dźwigowym
z osprzętem kafarowym
z osprzętem ładowarkowym, określane jako koparkoładowarki
z osprzętem specjalnym
ze względu na rodzaj podwozia:
samojezdne:
gąsienicowe ? wyposażone w gąsienicowy układ bieżny
kołowe, określane również jako oponowe
ciągnikowe (przy wykorzystaniu podwozia ciągnika rolniczego
samochodowe (zastosowanie podwozia samochodowego)
kroczące
szynowe ? określane również jako kolejowe
pontonowe ? pływające zainstalowane na jednym lub na kilku pontonach
ciągnione, jako osprzęt montowany na innych maszynach (bezpodwoziowe)
ze względu na rodzaj nadwozia
nieobrotowe ? nadwozie nie ma możliwości obrotu względem podwozia
obrotowe ? nadwozie ma możliwość częściowego lub pełnego obrotu
niepełnoobrotowe
pełnoobrotowe ? możliwość obrotu nadwozia o dowolny kąt
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Koparka_jednonaczyniowa
Pneumatyczne hamulce
W samochodach osobowych hamulce działają na takiej zasadzie, że jeśli kierowca nie trzyma nogi na pedale hamulca to samochód może się swobodnie toczyć. Dopiero naciśnięcie hamulca powoduje dociśnięcie szczęk hamulcowych do bębna lub klocków hamulcowych do tarcz. Do przeniesienia siły z nacisku na pedał na sam mechanizm hamulca stosowany jest płyn. Czyli są to hydrauliczne układy hamulcowe.
W ciężkich samochodach ciężarowych np. TIRach hamulce działają w sposób odwrotny. Jeśli w układzie nie ma ciśnienia to szczęki lub klocki hamulcowe są dociśnięte do powierzchni hamowania. Dopiero jeśli sprężarka powietrza zbuduje odpowiednio duże ciśnienie to równoważy ono docisk i szczęki hamulcowe się podnoszą umożliwiając jazdę. W momencie kiedy kierowca wciśnie pedał hamulca to otwierany jest zawór przez który jest upuszczane ciśnienie i szczęki hamulcowe ponownie są dociskane do powierzchni hamowania. Taki system ma dużą zaletę - w przeciwieństwie do hydraulicznego w momencie uszkodzenia przewodów czy rozszczelnienia układu pojazd jest zatrzymywany.